Campagne Onze Kinderen zijn de Toekomst

Met dank aan Cynthia Reindersma voor het toesturen van de Inspirerende speech van Jim Carrey om van de wereld een betere plek te maken. Eerlijk gezegd ben ik zelf niet eens zo verzot op zijn films, maar deze speech vind ik echt zo te gek goed… het meest waardevolle geschend dat wij elkaar kunnen geven:

Kijk, luister en geniet!

Onthulling over de balans op aarde. In 2013   ontving ik  een onthulling over de balans in het mannelijke en het vrouwelijke. Het kwam via een allerliefste boodschapper , vlak voor haar overlijden, op mijn  pad i.v.m. het maken van het basis leermodel. Het inzicht laat m.i.  zien hoe de Harmonie op aarde zich in moeder aarde ontwikkelt tot eenheid. Aangezien het nog een hele tijd duurt voordat we het leermodel in de vorm gegoten hebben,  die ons voor ogen staat, wil ik  deze ingeving alvast met de wereld delen. In 2013 kreeg ik een telefoontje van Shamaya Maryam den Boer. Ze was op onze website beland en was diep geraakt om dat ik  de kinderen groeibriljantjes noem.  We begrepen elkaar zonder woorden in deze.   Na haar een tijdje gesproken te hebben, vertelde ik  aan haar dat ik met een basis leermodel bezig ben, waarin ook duidelijk  de betekenis van de groeibriljantjes ga uitleggen … wat het inhoudelijk betekent voor hun ontwikkeling en de werking in het Brein.  Ook zij wilde dolgraag bijdragen aan   “Educatie vanuit het Hart” . Ondanks het feit dat Shamaya van heel weinig moest rondkomen, dat ze nog midden in de rommel verhuizing zat en dat ze rondliep met vreselijke buikpijn, besloot ze op 4 september 2014 naar mij toe te komen.  Ik haalde haar op  van de trein en daar stond ze…een tengere vrouw, een spring in het veld, wuivend en bijna dansend kwam ze naar mij toe. Ze kwam  kolderiek op mij over in al haar enthousiasme.  Eenmaal bij mij thuis aan de keukentafel, kreeg ik  ook de serieuze kant van haar te zien…een ontmoeting met  een  oude wijze ziel. We deelden  diepe innerlijke kennis van Harmonie met elkaar in het belang van vernieuwend onderwijs.  Ineens  vertelde ze over de kabbala.

Dat ze  met de tekening voor zich zat en het Universum maar bleef zeggen: “ zo onder zo boven”…ze begreep het niet meteen.  Ze zag de tien punten en tekende de 11e Da’at, het verborgene erbij. Shamaya bleef maar kijken en het Universum bleef maar steeds hetzelfde zeggen..zo onder zo boven.  Ineens begreep ze de boodschap…ze tekende twee rondjes er bij de 12e en de 13e. Het voelde voor mij meteen aannemelijk.  Want Ik begreep het steeds niet, waarom  de getallen 12 en 13 niet tot uiting kwam in de Kabbala, wel het getal van 10 van Harmonie, 11 - het verborgene, maar niet het getal  13  van Harmonie balans in het vrouwelijke en mannelijke. 

Ik kreeg het diepe gevoel dat deze energie in de aarde aan het transformeren is, aan het verankeren in de aarde. En deze verandering voor ons op deze manier nu zichtbaar gemaakt mag worden. Shamaya legde  veel nadruk op het feit dat ze die ochtend , 4 september 2013 de   Tzolkin kalender geraadpleegd had.  Ze vond het heel bijzonder, zat er vol van,  dat we nu juist vandaag bij elkaar waren. Ze had het over Toon 9  en de gele zon en het gele zaad…en dat het een heel krachtig moment was. Dagen later mailde  Shamaya me dat ze erg ziek was en op bed lag. Ze had mijn boek “De Verbinding met God”gelezen en was  er enorm door  geroerd .   Van verdere samenwerking  aan het leermodel is het niet gekomen. Shamaya  bleek kanker te hebben, een gezwel in haar buik dat maar bleef groeien.  Ze had alleen een nieuwe vriend om haar heen en haar zoon studeerde in het buitenland, verder had ze helemaal geen familie. Ze was pas verhuisd en had daardoor in haar buurt nauwelijks contacten.  Haar praktijk lag op dat moment feitelijk stil. Ik heb haar regelmatig gebeld om haar tot steun te zijn. De allerlaatste keer sprak ze maar een paar woorden,  ze was zo zwak en wist dat haar einde gekomen was.  Ze was er klaar voor.  Ze had zoveel materiaal liggen zei ze, dat wilde ze graag achterlaten voor de wereld.  Ik weet niet wanneer ze gestorven is en wat er met het materiaal van haar is gebeurd.  Maar zeker weet ik wel dat ze een onuitwisbare  boodschap voor de wereld achter heeft gelaten. Soms kruisen paden maar voor even, en een dergelijk moment kan  soms  net zo krachtig zijn in samenwerken, als een  langdurige samenwerking.  Dankjewel Shamaya