In ons land gaan ontelbaar veel kinderen elke dag met veel weerzin naar school. De werk- en prestatiedruk is groot en elke dag is voor veel van hen een kwelling. Veel jongeren kampen met ernstige psychische klachten: een continu gevoel van overbelasting, stress, burn-out en depressie. 

Zouden zij, net als de leraren, ook niet moeten staken? Leraren zijn volwassen en kunnen voor zichzelf opkomen. Jongeren kunnen in principe ook best voor zich zelf opkomen, maar zij worden niet gehoord. In feite telt hun stem niet mee. 

Wij, ondergetekenden, maken ons er hard voor dat er wel wordt geluisterd naar de jongeren. Vandaag vieren we dat in 1989 bijna 200 landen - inclusief Nederland - het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties (VN) hebben ondertekend. 

Geen inspraak
Deze rechten moeten ervoor zorgen dat onze kinderen (0 tot 18 jaar) veilig en gelukkig kunnen opgroeien en zichzelf goed kunnen ontwikkelen. Een mooie zaak die vrijwel iedereen zal toejuichen. Maar... groeien Nederlandse kinderen wel zo gelukkig op en mogen ze zich ontwikkelen zoals ze dat zelf zouden willen?   

Neem eens een paar rechten onder de loep. Artikel 12 bijvoorbeeld: ''Ieder kind heeft het recht zijn mening te geven over zaken die hem/haar aangaan. Die mening moet serieus genomen worden.'' Maar een kind op school wordt niet om een mening gevraagd.

Een kind heeft feitelijk geen inspraak over de eigen leerweg, maar wordt verplicht een van bovenaf opgelegd curriculum te volgen. In artikel 16 staat: 'Ieder kind heeft recht op privacy,' terwijl op school cijfers en sociaal/emotionele ontwikkelingen geregistreerd en uitgewisseld worden. Toestemming wordt niet gevraagd. Niks privacy.

In artikel 31 staat: 'Ieder kind heeft gelijke kansen op vrijetijdsbesteding.' Terwijl in de praktijk de kansen ongelijk zijn. Het ene kind heeft 2 uur huiswerk per dag, het andere een halfuurtje of geen huiswerk. 

Niks privacy
Het kinderrechtenverdrag noemt ook het recht op vrije ontwikkeling, maar in feite worden kinderen in het onderwijs dagelijks verplicht dingen te doen die niet altijd goed voor ze zijn. Ze moeten toetsen maken en scoren. Ze moeten braaf en perfect zijn en leren passief te volgen. 

Veel leerlingen hebben te weinig vrije tijd door het vele huiswerk. En zo is er een hele reeks artikelen te noemen die stelselmatig niet nageleefd worden.

Een ander punt van zorg is dat alle leerlingen in Nederland zich moeten ontwikkelen langs een vastgestelde en algemeen geaccepteerde "leerlijn" (wat leerlingen moeten kennen en kunnen). Deze systematiek heeft ertoe geleid dat veel leerlingen worden gediagnosticeerd en gestigmatiseerd, omdat ze niet passen in het systeem.Vandaag staan wij, volwassenen en kinderen, op vóór de naleving van de rechten van het kind.

Zo is medicatie een algemeen verschijnsel binnen het onderwijs geworden. De invoering van de Wet Passend Onderwijs (2014) moest leiden tot een daling van het aantal thuiszitters, maar het zijn er juist meer geworden. Op dit moment zitten er minstens 10.000 kinderen thuis zonder onderwijs.   

Vandaag, 20 november - de verjaardag van het Kinderrechtenverdrag - vieren wij geen feestje. Vandaag staan wij, volwassenen en kinderen, op vóór de naleving van de rechten van het kind. Wij vinden het hoog tijd dat iedereen in Nederland het Kinderrechtenverdrag ook daadwerkelijk naleeft, altijd en overal. Zodat kinderen gelukkig kunnen opgroeien en zich kunnen ontwikkelen zoals het hen past.   

Namens de beweging Laat Me Leren:
Anna Maria Doppenberg
Ditte Blankert
Helcia Cino
Revellinho Hamel
Karsten Duyvis
Gio Vogelaar
Monica Vork
Lotte Vork
Yvette van der Goor

BRON https://www.parool.nl/opinie/-nederlands-schoolsysteem-schendt-de-rechten-van-het-kind~a4539612/