Ons gesprek met Astrid Janssen van de VNG

Op 26 september 2013hebben we, uitgenodigd n.a.v. onze brief , een onderhoudend gesprek mogen hebben met  Mevrouw Astrid Jansen Projectleider decentralisatie Jeugdzorg bij de Vereniging Nederlandse Gemeente. De ontvangst was hartelijk, warm  en open...het doel was duidelijk, kennis en ervaring met elkaar delen.  We zijn uitgenodigd omdat de aanbevelingen die wij in onze brief hebben geschreven,  hen aanspreekt. Zij hebben dezelfde doelen voor ogen.  Het gesprek was van meet af aan duidelijk, de decentralisatie gaat komen. Astrid Jansen ziet hiermee een kans om de zorg aan kinderen te verbeteren. Er is sprake van tweerichtingsverkeer, want wij zien, naast alle zorgen die we in dit gesprek nogmaals uiten, ook de voordelen die Astrid benoemd. Er moet meer samenhang in de regio komen,  eigen kracht, verbinding. Met name de manier van communiceren, niet over zoveel schijven, indien mogelijk de regie bij ouders en kind laten. Jeugdzorg beter van kwaliteit, dichter bij het kind en minder regeldruk. Men weet wel hoe dingen te verbeteren, het moet in invulling krijgen, een kans, waarvoor
daadkracht nodig is, aldus Astrid Jansen. Zij vraagt ons, i.v.m. onze vraag in de brief  om een ouderplatform te creëren, om mee te denken. "Hoe bereiken we de ouders om hun ervaringen in te brengen – om zich betrokken te voelen "?? Wil jij  meedoen,tijd vrijmaken,  of weet je iemand,  om dit praktisch mee tot uitvoering te brengen? Plaats dan een reactie.Wij denken hierbij aan een platform, waar ouders terecht  kunnen met hun  ervaringen over jeugdzorg en onderwijs. Wat is/was de situatie? Wat had je graag (nu of terugkijkend )  anders gezien. Wat werkt wel?  Wat heb je werkelijk nodig...waarloop je tegenaan? Dit om tot oplossingsgerichtheid te komen, het welzijn van het kind centraal te stellen.

Astrid Jansen vond het zichtbaar mooi dat wij ook een afspraak met Loes Ypma en was m.i. benieuwd wat daar uit zou komen...

Ons gesprek met Loes Ypma, tweedekamerlid PvdA

We konden op onze gemakje van het VNG gebouw naar Plein 2 lopen om vervolgens in gesprek te gaan met Loes Ypma. Zij liet lang op zich wachten. Zij verontschuldigde zich hiervoor, het bleek dat ze ook nog ziek was. Het gesprek, dat open en hartelijk verliep, moest in een sneltreinvaart. Loes Ypma geeft duidelijk aan dat het valse hoop is om te verwachten dat de transitie niet doorgaat zoals in hoofdzaken is voorgelegd. In een rastempo  geeft ze aan waar ze voor gaat.

- Het kind moet op de eerste plaats staan. - Ouders die capabel zijn om zelf het PGB te beheren, laat ze dit doen. - Ouders krijgen de keuze om niet alleen  bij grote organisaties maar ook bij ZZp-ers hulp in te kopen. - Ouders die capabel zijn, hun eigen plan laten schrijven, hun eigen dossier samen met de leerkracht/zorgverlener schrijven. Regie waar het kan door ouders zelf laten voeren. - Eén regievoerder, dus geen hulpverlening die langs elkaar heen werkt. - Een onafhankelijk aanspreekpunt/hulp als de communicatie'/zorg  niet goed verloopt. Ik haal er snel wat punten uit die zij besprak die mij opvielen, zij heeft ons naderhand het hele verslag van punten van de PvdA toegestuurd ( zie bijlage)  . Een jonge vrouw  die ervoor gaat, gedreven.. Heeft in het onderwijs gezeten en is wethouder in de Gemeente Woerden geweest.

Loes vraagt of wij naast haar inbreng ( zie verslag) nog punten hebben die ze mee kan nemen in de onderhandelingen die over 14 dagen plaatsvindt, deze hebben wij haar daags daarna nog toegestuurd.

Geachte Mevrouw Loes Ypma ( mail van 4 oktober 2013

N.a.v. ons persoonlijk onderhoud bij U in Den Haag op 26 september en uw vraag of wij nog een toevoeging hebben aan uw inbreng verslag jeugdwet sturen wij u nog enkele o.i. belangrijke aanvullende punten toe.

1.Punt van zorg wat wij missen  in het verhaal betreft de overgang van jeugdzorg naar volwassenenzorg. De psychiatrische zorg voor volwassenen valt nog onder verantwoordelijkheid van het Rijk. Hoe gaan de minister en
staatssecretaris ervoor zorgen dat jongeren die 18 jaar worden en worden geholpen door gemeenten niet tussen wal en schip  vallen?  Hoe voorkomt de minister en staatssecretaris dat er jong volwassenen na hun 18e uit beeld
raken?

2.Hoe wil de PvdA, de voltallige regering  garanderen, dat het recht van kinderen in het Internationale Verdrag op  medische verzorging wordt gewaarborgd? Dit recht kan juridisch gezien toch niet ontdoken worden door bijv. jeugdggz geen medische zorg meer te noemen maar jeugdhulp?

3.Wij zijn van mening dat psychische zorg  om medische zorg gaat. Dat de  eindverantwoordelijkheid van behandelen niet bij Gemeenten ( zij beheren de financiën)maar  onder een  professionele stuurgroep van medici, zorginstellingen, psychiaters en ervaringsdeskundige ouders/verzorgers kinderen hoort te vallen. Mocht de transitie doorgang vinden voor wat betreft dit onderdeel, dan dient ten allen tijde gewaarborgd te zijn, dat het oordeel van de professional en van de ouders/verzorgers/kinderen in deze doorslaggevend zijn voor wat betreft de behandeling en niet het oordeel van de gemeenten. Het kan en mag niet zo zijn, dat gemeenten het eindoordeel hebben
voor wat betreft het nemen van ook al heet het straks geen medische zorg meer, medische beslissingen voor wat betreft de psychische gezondheid van onze kinderen.

4.De privacy moet sluitend worden geregeld. Het (elektronisch) patiëntendossier mag alleen worden ingezien door medische, behandelende professionals en niet door derden.   De dossiers moeten waar mogelijk  in handen
komen van ouders/kinderen. Kinder en jeugdpsychiatrie omvat vaak ook ouderbegeleiding. De gegevens van ouders/verzorgers dienen niet in het bezit te komen van niet behandelaars en niet van bijv. gemeenteraden of
vertegenwoordigers van gemeenten.

5.Kwetsbare kinderen, dienen hun voor 2015 ingezette behandelingen, ook na het overgangsjaar 2015 nog te kunnen continueren. Kinderen met ernstige trauma's, die bijv. net hun verhaal aan het vertellen zijn en met stabiliseren/traumabehandelingen gestart zijn, dienen deze behandeling af te kunnen maken, daar waar zij onder behandeling zijn. Tenzij zij zelf of hun ouders denken, dat deze kinderen zonder risico's elders kunnen
worden behandeld. Hetzelfde moet gelden voor alle kinderen, die volgens ouders/kind/professional kwetsbaar zijn in het verplaatsen van hun behandeling naar andere hulpverleners. Overigens levert dit niet alleen snellere
behandelingen op, maar ook betere behandelingsresultaten Overplaatsing van kwetsbare kinderen in langdurige trajecten moet worden voorkomen en niet in 1 overgangsjaar worden gepropt. Overigens kost dit uiteindelijk ook minder, omdat bijv. kinderen, die niet gestabiliseerd zijn, dan minder kans hebben op het uiteindelijk ontwikkelen van bijv. persoonlijkheidsstoornissen. Dit geldt ook voor kinderen, die buiten de eigen regio worden behandeld.

6. Het dichtbij bieden van zorg is niet voor alle kinderen het beste. Denk bijv. aan ernstig getraumatiseerde kinderen. Deze moeten soms juist buiten de eigen regio zorg kunnen (blijven) ontvangen. Als je bijv. sexueel misbruikt bent, dan heb je een veilige omgeving nodig. Ook kinderen met bijv. suïcidaal gedrag, willen niet, dat dat in de buurt bekend is.

7. Kinderen, die al specialistische jeugdggz ontvangen voor ingang van de transitie (januari 2015) moeten niet opnieuw in een gemeentelijk traject bij het begin beginnen. De zorg moet worden gecontinueerd.

Wij hopen hiermee bij te dragen aan het welzijn van kinderen en zijn benieuwd naar uw persoonlijke  reactie, in afwachting hiervan

verblijven wij, met vriendelijke groeten, Ingrid Rouleaux, ervaringsdeskundige, auteur, initiator Campagne Onze Kinderen zijn de Toekomst - Wilma Harms, moeder, ervaringsdeskundige - Levi van Dijk, Teamlid